Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. καταδικάζει την προσπάθεια εκμετάλλευσης της πνευματικής εργασίας νέων επιστημόνων, μεταξύ αυτών και νέων δημοσιογράφων, υπό το πρόσχημα της παροχής εμπειρίας και «πρακτικής» γνώσης, κοινωνικής προβολής και ακαδημαϊκής εξέλιξης.

Η  νέα δράση του Ινστιτούτου Έρευνας και Κατάρτισης Ευρωπαϊκών Θεμάτων (Ι.Ε.Κ.Ε.Θ.) περιλαμβάνει τη διενέργεια διαδικτυακών ραδιοφωνικών εκπομπών, οι οποίες θα παρουσιάζονται από νέους δημοσιογράφους, νομικούς, διεθνολόγους, οικονομολόγους και πολιτικούς επιστήμονες και θα αφορούν σε θέματα αναλόγου περιεχομένου. Γι’ αυτό το σκοπό, οι ιθύνοντες προσπαθούν να προσελκύσουν νέους επιστήμονες, οι οποίοι θα πληρούν μια λίστα προϋποθέσεων (!) και… θα έχουν τη διάθεση να εργαστούν αμισθί (!) για 5 ολόκληρους μήνες (!)… προκειμένου να κερδίσουν… τί άλλο από το φωτοστέφανο.

Ο υποψήφιος για αμισθί εργασία στο εν λόγω Web Radio θα πρέπει να έχει γνώσεις ευρωπαϊκού ή και διεθνούς, πολιτικού ή και οικονομικού ή και ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, επικοινωνιακές δεξιότητες και άριστη γνώση αγγλικών ενώ θα συνεκτιμηθούν η εμπειρία ή η προϋπηρεσία σε ραδιοφωνική ή διαδικτυακή εκπομπή καθώς και η συμμετοχή και οι διακρίσεις σε προσομοιώσεις και ομίλους ρητορικής… και όλα αυτά για μια θέση άμισθης πρακτικής… για την οποία θα «κονταροχτυπηθεί» με τους συνυποψηφίους… για να κερδίσει… τί άλλο από μια «γραμμή» ακόμα στο ήδη εκτενές βιογραφικό του.

Φυσικά το Ι.Ε.Κ.Ε.Θ. δεν επιθυμεί να απασχολήσει αμισθί οποιονδήποτε αλλά μόνο ΤΕΛΕΙΟΦΟΙΤΟΥΣ ή ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ με ΟΛΑ αυτά τα προσόντα… ώστε εύλογα διερωτάται κανείς: Για ποιό λόγο να θέλει κάποιος, έχοντας ένα «ντοσιέ χαρτιά» να εργαστεί χωρίς να λάβει ούτε «χαρτζιλίκι»; Μήπως οι ιθύνοντες του Ι.Ε.Κ.Ε.Θ. – όπως και οι λοιποί επίδοξοι «εργοδότες» – έχουν αντιληφθεί ότι κάποιοι «διψούν» για αμισθί εργασία  ή απλώς το «τζάμπα» έχει γίνει μόδα – και όχι λόγω οικονομικής κρίσεως;

Άραγε ο πτυχιούχος δεν είναι επαγγελματίας; Πόσες ώρες, μήνες, χρόνια πρέπει κάποιος να εργασθεί αμισθί, αφενός για να «δοκιμαστεί» και αφετέρου για να «κερδίσει» επάξια μια θέση στο ράφι των «επαγγελματιών», οι οποίοι διαθέτουν πολυσέλιδο βιογραφικό αλλά κανένας δεν θέλει να τους προσλάβει; Γιατί – ως γνωστόν – αρχικά θεωρούνται άπειροι, «ακαδημαϊκοί» και μη επαγγελματίες και έπειτα θεωρούνται υπερ-καταρτισμένοι… σε κάθε περίπτωση όμως, άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση.

Αν μη τι άλλο, η κατά τα άλλα φιλόδοξη αυτή δράση και οι υπεύθυνοι αυτής, θα έπρεπε να σέβονται τις γνώσεις, τις ικανότητες, το μεράκι των νέων ανθρώπων που δικαίως χαρακτηρίζονται ως παν-επιστήμονες. Πώς, λοιπόν, τολμούν να «προσφέρουν» αμισθί εργασία σε νέους επιστήμονες, οι οποίοι καταρτίστηκαν επαρκώς για να είναι επαγγελματίες, δίχως να αισχύνονται; Απορίας Άξιον! …ή μήπως απορία ψάλτου, βήξ;

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου

Η Πρόεδρος                                                                                       Ο Γραμματέας

Αγγελική – Ελένη Μπιτζούνη                                                         Βασίλειος Μελίδης